Ideą spacerów socjalizacyjnych w szkole jest umożliwienie psom i nauka komunikacji,
a ta może nastąpić, gdy psy są przez część spaceru BEZ SMYCZY.
W trakcie spacerów psiaki:

• uczą się od siebie życia w grupie
• nabierają kompetencji społecznych
• pokonują lęki – wraz z innymi psami pomogłam już wielu nieśmiałym i wycofanym szczeniakom
• poznają różne dialekty psiego języka, pamiętajmy, że np. psy pasterskie, mówią innym dialektem niż psy pierwotne, a te trochę inaczej niż teriery. Poznanie różnych dialektów w wieku szczenięcym ułatwia psom komunikację z innymi psami w życiu dorosłym.

Wszystko pod czujnym okiem trenera i behawiorysty w grupie do 6 psów.

Tworzenie stada to proces, kolejne psiaki są wprowadzane stopniowo do już znających się i odpowiednio dobranych psów.

Spacer socjalizacyjny ze zbieraniny nieznanych mi i nie znających się wzajemnie psów skończyłby się pogłębieniem problemów psów, konfliktami, może nawet krwawą jadką.

Jak dołączyć?

1. Współpracę zawsze zaczynam od konsultacji indywidualnej, aby poznać psa, jego temperament, charakter, osobowość oraz trudności z jakimi się boryka.
2. Kolejny etap to spacery indywidualne z jednym odpowiednio dobranym psem pod okiem trenera prowadzącego. Ich liczba uzależniona jest od potrzeb psa.
3. W następnym etapie zapraszamy na spacery grupowe w pakiecie wprowadzającym. Są to dwa spacery wdrażające psiaka do stada.
4. Ostatnim elementem jest kontynuacja spacerów w grupie.